Beeld je in, een kruispunt waar tientallen paarden met hun kar briesend en vol ongeduld wachten om te kunnen oversteken. Naast hen verschijnt een ietwat eigenaardig iets op vier wielen, met paarden die verstopt zitten onder een deksel. Je hoort ze ook briesen en ratelen. Er worden wat blikken uitgedeeld, er wordt met afgunst gekeken naar die vreemde bolide ... een indringer die de gevestigde orde wat komt verstoren. De agent fluit, de paarden onder de motorkap huilen en schieten weg. De rest is geschiedenis.
Links: 1900: NY: 1 auto. Rechts: 1913: NY: 1 paard en kar.
Problemen oplossen met innovatie
Bovenstaande illustreert heel goed wat we nu meemaken met elektrische mobiliteit. Geen enkele ruiter had in 1900 durven denken dat zijn paard en kar 15 jaar later uit het straatbeeld zouden verdwenen zijn. Eeuwenlang was het paard het transportmiddel bij uitstek en in slechts enkele decennia zou de rol ervan voorgoed veranderen. En dat was wel nodig, want de wegen verzadigden van de paarden, er liepen er miljoenen rond die elke dag elk gemiddeld 15 kg mest achterlieten. Beeld je maar eens in wat dat moet geweest zijn, de stank, het afval. De opkomst van de automobiel bood een uitkomst, maar zoals bij elke nieuwe technologie ging dat wel gepaard met felle tegenstand.
Auto's waren een voorbijgaande trend, ze waren enkel voor de rijken (ze waren effectief bijzonder duur). Het zou wel voorbijwaaien. En toch ... toch hadden zelfs de harde non-believers de auto willens nillens een tijdje later omarmd, omdat ze geen rariteit meer waren, omdat ze betaalbaarder werden (bedankt Henry).
Nieuwe technologieën worden altijd met argusogen bekeken door hen die ze een bedreiging vinden. Kijk maar eens naar deze reportage van Chriet Titulaer over de opkomst van de gsm. De reactie van de meeste mensen is typerend, niemand zag het nut ervan in. Toch liep iedereen er tien jaar later mee rond. Smartphones waren zogezegd enkel weggelegd voor de rijken of voor ondernemers, maar toch lopen we er nu allemaal mee rond.
E-mobiliteit: zelfde verhaal als paard en kar
Hetzelfde geldt voor elektrische wagens. Toen tien jaar geleden de eerste commerciële elektrische wagen (Nissan Leaf) op de markt werd voorgesteld, werd die lauw onthaald. Het was een gimmick die enkel was weggelegd voor de die hard-ecologisten, een rariteit die maar af en toe in het straatbeeld verscheen. Vijf jaar later reden er al wat meer modellen rond en zag een ondernemer een opportuniteit om in het hogere marktsegment een gat te dichten. De Tesla was geboren. Ook daar keek men met afgunst naar het merk en ook daar vond men dat het iets voor de rijken was, iets om mee uit te pakken, meer niet. Ondertussen zijn er in 2020 110 elektrische modellen (binnenkort) op de markt beschikbaar en zijn we gegroeid van 2500 openbare laadpunten in Europa naar 220.000 openbare laadpunten en dat aantal neemt jaarlijks exponentieel toe. In datzelfde Europa is het marktaandeel van elektrische voertuigen op een jaar tijd met meer dan 200% toegenomen (bron: ACEA). Zeggen dat het hier om een tijdelijk fenomeen gaat, lijkt me dan ook serieus kort door de bocht. Meer zelfs, we zien die cijfers de laatste twee jaar fel toenemen, wat erop wijst dat meer mensen de toegang tot elektrisch rijden lijken te vinden en het niet langer als een taboe beschouwen. In tijden van klimaatactie is dat trouwens ook niet verwonderlijk, we liggen ervan wakker en willen op onze manier een steentje bijdragen.
Verzetten of omarmen?
Uiteraard is er verzet, dat kan ook niet anders. Dat was er in de tijd van paard en kar ook en dat is perfect menselijk. We zitten nu eenmaal graag in onze comfortzone en vinden het vervelend om iets dat zo ingebakken is zomaar te veranderen. We werpen dan ook graag tegenargumenten op die ofwel gedateerd zijn of gewoonweg fout zijn, gewoon omdat we ons dan beter voelen en ook om onze keuzes te blijven verantwoorden. De kobalt komt uit kindermijnen, een elektrische wagen is vervuilender dan de schoonste dieselmotor van Mercedes, onze stroom wordt door koolsteen opgewekt, enz. We hebben het allemaal al wel ergens gelezen en stellen ons daar niet al te kritisch bij op. Doe maar eens aan factchecking en je zal zien dat er verdragen bestaan die clandestiene mijnen uitsluiten. Je zal merken dat kobalt ook kan gerecycleerd worden, dat de autoindustrie tegen 2023 van 3% kobalt naar 0% gaat en dat 72% van de kobalt niet naar EV's gaat, maar wel naar je gsm, laptop of sterkere metaallegeringen. Onze stroommix kan je perfect online raadplegen en daar zit geen steenkool tussen, zelfs niet wanneer we stroom importeren.
Technologische innovatie zal altijd op verzet stuiten en heeft tijd nodig om opgenomen te worden door de maatschappij. Je zal altijd mensen hebben die feiten weten te ontkrachten om hun eigen keuzes te kunnen blijven verantwoorden. Echter zal men op termijn wel beseffen dat technologische vooruitgang onvermijdelijk is en dat je die dan beter omarmt dan verguist.
Uiteraard bestaat er heel wat onwetendheid en net daarom zijn wij er om bedrijven, fleetmanagers en verkopers van wagens te begeleiden of om concessiehouders om te scholen. Want hoe beter zij zich kunnen opwerpen als expert, hoe groter het vertrouwen van de klant.
Worstel je met die keuzes of zoek je naar oplossingen om mensen te begeleiden of om te scholen? Laat het ons weten.
Zoek je laadoplossingen voor op kantoor of thuis? We hebben alles in huis om jou en je bedrijf daarmee op weg te helpen. Kijk zeker op onze site of volg onze LinkedIn-pagina.